سقوط جامعه از پیش آغاز شده است
اگر منتظر لحظه‌ای هستید که فروپاشی رسماً آغاز شود، باید بگویم که از دستش داده‌اید. سوال این نیست که «چه مدت تا وقوع آشوب جهانی باقی مانده است؟» بلکه سوال این است: «چرا آنچه در برابر چشمانتان در حال رخ دادن است، نمی‌بینید؟»
بسیاری از مردم در انتظار لحظه‌ای مشخص از «هرج‌ومرج جهانی» هستند، یک اتفاق واضح و منحصر به فرد که آغاز پایان را اعلام کند. اما مسئله اینجاست: این اتفاق هم‌اکنون در حال رخ دادن است. کسانی که انتظار دارند سقوط تمدن همچون برخورد یک شهاب‌سنگ باشد، حقیقت را از دست داده‌اند. فروپاشی جهانی بیشتر شبیه یک بیماری لاعلاج است، به‌تدریج ضعیف می‌کند، تحلیل می‌برد و در نهایت می‌کشد، اما به‌ندرت به‌طور ناگهانی.
به تغییرات اقلیمی نگاه کنید. این موضوع یک دکمهٔ خاموش و روشن نیست که بین «همه‌چیز خوب است»و «همه‌چیز نابود شده» جابه‌جا شود. بلکه یک روند تدریجی از فجایع پی‌درپی است، هر کدام بدتر از قبلی، اما هیچ‌کدام آن‌قدر ناگهانی که جهان را به وحشت بیندازد.
فکر می‌کنید خرید خانه همین حالا هم سخت است؟ تصور کنید گرفتن وام مسکن را در دنیایی که بانک‌ها دیگر در مناطق در معرض خطر وام نمی‌دهند. ما دربارهٔ یک دیستوپیای علمی-تخیلی دوردست صحبت نمی‌کنیم، این اتفاق در دههٔ آینده در راه است.
اگر فکر می‌کنید جنگ‌ها فقط بر سر ایدئولوژی هستند، دوباره فکر کنید. جنگ‌ها همیشه بر سر منابع بوده‌اند، اینکه چه کسی آنها را دارد، چه کسی آنها را می‌خواهد، و چه کسی حاضر است برای آنها دست به کشتار بزند.
همین حالا، منطقهٔ قطب شمال به یک معدن طلای در حال ذوب تبدیل شده است، و قدرت‌های بزرگ همچون کرکس‌های گرسنه به دور آن می‌چرخند. ترامپ و سرمایه‌داران میلیاردر حامی او آشکارا دربارهٔ تصاحب گرینلند، سرزمین وسیع و غنی از منابع دانمارک، خیال‌پردازی کرده‌اند، زیرا به محض اینکه یخ‌ها ذوب شوند، این منطقه به گنجینه‌ای از مواد معدنی، نفت و مسیرهای دریایی جدید و قابل‌دسترس تبدیل خواهد شد. همین منطق در مورد بخش‌های شمالی کانادا نیز صدق می‌کند.
گزیده مطالب فصلنامه شماره ۳
سقوط جامعه از پیش آغاز شده است
اگر منتظر لحظه‌ای هستید که فروپاشی رسماً آغاز شود، باید بگویم که از دستش داده‌اید. سوال این نیست که «چه مدت تا وقوع آشوب جهانی باقی مانده است؟» بلکه سوال این است: «چرا آنچه در برابر چشمانتان در حال رخ دادن است، نمی‌بینید؟»
مزخرفات روان‌پویشی
فروید و دیگر نظریه‌پردازان معاصر تروما به ما می‌گویند که شخصیت و رنج‌های ما از نحوه رفتار والدینمان در دوران کودکی سرچشمه می‌گیرد. این دیدگاه ممکن است برای ما قابل درک و حتی پذیرفتنی باشد، اما شاید در واقع نادرست باشد. اگر چنین باشد، درمان‌های ما ممکن است تا حد زیادی بی‌اثر و حتی بالقوه مضر باشند.
آیا نقشهٔ جهانی جورج اورول آیندهٔ سیاسی ماست؟
کتاب ۱۹۸۴ اثر جورج اورول یکی از کتاب‌های مورد علاقهٔ من در تمام مجموعهٔ ادبیات انگلیسی است. اورول در کتابش بسیاری از مسائل مربوط به دنیای امروز را به‌درستی پیش‌بینی کرده و من قصد ندارم بیش‌ازحد از داستان را لو بدهم. کافی است بگویم که این کتاب تصویری ترسناک و پیشگویانه از آینده ارائه می‌دهد.
بی‌توجهی به زنان مجرد تا زمانی که یک نسل بدون فرزند ماند
من یک زن ۳۳ ساله بودم که تنها زندگی می‌کرد. یادم می‌آید که فکر می‌کردم قرنطینه شاید چند هفته، حداکثر یک ماه طول بکشد. نمی‌دانستم که در مجموع دو سال تحت محدودیت‌ها زندگی خواهیم کرد، و در پایان آن دوران، در حالی دوباره به دنیا بازمی‌گردم که غرق در اندوه از دست دادن دو سال بی‌بازگشت از دوران باروری‌ام خواهم بود.
مردم برندهای جدید هستند
تحقیقات نشان می‌دهند که نسل Z، اینفلوئنسرهای محبوب خود را همان‌گونه که دوستانشان را می‌بینند، درک می‌کنند. ما می‌دانیم که آنها چه لباس‌هایی می‌پوشند، چه غذاهایی می‌خورند و چه برندهایی را انتخاب می‌کنند. این امر اقتصاد خرده‌فروشی را دگرگون کرده است.
اقتصاد اعتیاد
ارزشمندترین منبع در جهان نه داده است، نه پردازشگرهای رایانه‌ای، نه نفت، و نه فلزات کمیاب؛ بلکه «دوپا» (دوپامین) است، همان سوختی که اقتصاد اعتیاد را به حرکت درمی‌آورد و بزرگ‌ترین شرکت‌های تاریخ را شکل داده است.