از بچه‌دار نشدن ما عصبانی نشوید!
اقتصاد به پایین چکه نمی‌کند، بلکه به بالا جذب می‌شود. ما ثروت بی‌سابقه‌ای تولید می‌کنیم، اما این ثروت توسط مشتی میلیاردر بلعیده می‌شود در حالی که شیره جان بقیه ما کشیده می‌شود.
چه می‌شد اگر می‌توانستیم بخش کوچکی از این ثروتی را که با کارمان به تولیدش کمک می‌کنیم، برای خودمان نگه داریم؟ با آن چه می‌کردیم؟
به شما می‌گویم که اکثر مردم چه کارهایی نمی‌کردند: ما موشک به فضا پرتاب نمی‌کردیم، قایق‌های تفریحی غول‌پیکر نمی‌ساختیم یا میلیاردها دلار صرف پناهگاه‌های شخصی روز مبادا نمی‌کردیم.
بسیاری از مردم از آن پول برای کارهایی مثل پرداخت هزینه کالج، خرید خانه و بچه‌دار شدن استفاده می‌کردند، و ترجیحاً این امکان را داشتند که مادر یا پدر بتواند برای چند سال، والدگری را بر شغل خود اولویت دهد. این هم یک امتیاز خوب می‌بود اگر والد اصلی می‌توانست پس از چند سال دوباره به نیروی کار تمام‌وقت بازگردد.
الیگارش‌های راست افراطی شاید بگویند که می‌خواهند مردم بچه‌های بیشتری داشته باشند، اما هر کاری که می‌کنند، تأمین هزینه آن‌ها را برای مردم عادی سخت‌تر می‌کند. مرخصی زایمان برای مادر و پدر؟ مرخصی باحقوق خانوادگی؟ مراقبت از کودک با یارانه دولتی؟ مراقبت‌های بهداشتی همگانی؟ مدارس بهتر؟ کالج رایگان یا کم‌هزینه؟ مسکن ارزان‌قیمت؟
نه، ما نمی‌توانیم این چیزها را داشته باشیم. این‌ها ممکن است سود یک درصدی‌ها را کاهش دهد.
گزیده مطالب فصلنامه شماره ۴و۵
جنگ اسرائیل و ایران: واکنش‌های منطقه‌ای
تنش‌های پیشین با ایران نباید به معنای تأیید حملات اسرائیل به خاک ایران از سوی کشورهای خلیج فارس تلقی شوند؛ چرا که این حملات، در عوض، به‌عنوان اقدامات تجاوزکارانه و بدون تحریک اولیه در نظر گرفته می‌شوند که مذاکرات هسته‌ای میان ایالات متحده و ایران – با میانجی‌گری عمان – را از مسیر خود خارج کرده‌اند.
به «جهانِ چندبُحرانی» خوش آمدید
اگر این را می‌خوانی، احتمالاً همین حالا هم حس می‌کنی چیزی سر جایش نیست. شاید قیمت تخم‌مرغ‌ها. یا اینکه تابستان حالا از آوریل (اردیبهشت) شروع می‌شود. یا اینکه بچه‌هایت مدام می‌پرسند آیا دنیا وقتی بزرگ شدند هنوز وجود خواهد داشت یا نه.
چرا ملت‌ها به جنگ می‌روند؟
جنگ‌ها از زمانی آغاز نمی‌شوند که تانک‌ها به حرکت درمی‌آیند. جنگ‌ها از زمانی شروع می‌شوند که مردی در قدرت احساس کوچکی می‌کند و تصمیم می‌گیرد تنها راه درمان این احساس، ریختن خون دیگری است.
دستکاری روانی در شبکه‌های اجتماعی
ما نمی‌توانیم دستکاری روانی را از اکوسیستم اطلاعاتی حذف کنیم. اما می‌توانیم دفاع‌های ذهنی خود را تقویت کنیم، از منابع اطلاعاتی باکیفیت حمایت کنیم و به دیگران در شناسایی تلاش‌های دستکاری کمک کنیم. هدف این نیست که در برابر تأثیرگذاری مصون شویم؛ بلکه این است که وقتی تحت تأثیر قرار می‌گیریم، با انتخاب خودمان باشد، نه با سوءاستفاده از ما.
از بچه‌دار نشدن ما عصبانی نشوید!
چه می‌شد اگر می‌توانستیم بخش کوچکی از این ثروتی را که با کارمان به تولیدش کمک می‌کنیم، برای خودمان نگه داریم؟ با آن چه می‌کردیم؟ بسیاری از مردم از آن پول برای کارهایی مثل پرداخت هزینه کالج، خرید خانه و بچه‌دار شدن استفاده می‌کردند، و ترجیحاً این امکان را داشتند که مادر یا پدر بتواند برای چند سال، والدگری را بر شغل خود اولویت دهد.
بانک‌ها می‌دانند چه چیزی در راه است
نخبگان مالی آنچه در راه است را می‌بینند؛ و به‌جای فشار برای کاهش انتشار یا تغییرات ساختاری، روی سازگاری تمرکز کرده‌اند. آن‌ها از مرحله‌ی انکار گذشته‌اند. از چانه‌زنی هم گذشته‌اند. آن‌ها دارند از فروپاشی سود می‌برند، انگار که فقط یک فرصت ديگر در بازار است.