جدیدترین مطالب
فصلنامه «گام سوم» شماره ۴ و ۵
در این نوبت از فصلنامه گام سوم دو شماره «۴ تابستان» و «۵ پاییز» به‌طور همزمان منتشر شده است که همچون شماره‌های پیشین شامل مقالات متنوعی در موضوعات اقتصاد، آینده مشاغل، خانواده، نوشتار و سیاست به همراه دو پرونده با موضوعات داغ روز می‌شود.
۱۳ رفتار غیرمعمول مدیران موفق که شاید شما را شگفت‌زده کند!
اداره‌ی یک شرکت کاری پر استرس است، به‌ویژه اگر یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان را مدیریت کنید. این میزان بالای استرس می‌تواند به عادت‌های روزانه‌ی شدید و غیرمعمول منجر شود. در ادامه، برخی از عجیب‌ترین روال‌های روزانه‌ی مدیرعامل‌ها آمده است.
چرا نترسیدن شرط یافتن پاسخ‌های مهم است؟
فهمیدم سلامت روانم بهتر شده است، وقتی به خارج از کشور رفتم و دیگر دچار شوک فرهنگی نشدم.من بخش زیادی از خودم را در دخترانم می‌بینم. آنها مشتاق‌اند وظایفشان را درست انجام دهند و اگر احساس کنند چیزی ممکن است «نامناسب» به نظر برسد، ناراحت و آشفته می‌شوند.
داستان های علمی تخیلی؛ پلی میان تخیل و ارتباط علمی مؤثر
وقتی وارد دوره دکترایم شدم، می‌دانستم به همان اندازه که از انجام پژوهش لذت می‌برم، عاشق انتقال علم به عموم مردم نیز هستم. اما خیلی زود پژوهش بیشتر وقت مرا بلعید. اغلب تا نیمه‌های شب کار می‌کردم و بیشتر آخر هفته‌هایم صرف آماده‌سازی آزمایش‌ها، گردآوری داده‌ها یا جبران عقب‌ماندگی از انبوه پایان‌ناپذیر مقالات علمی روی میزم می‌شد.
پربازدیدترین مطالب
جهان خسته از نابرابری و ثروتمندان
با تشدید بحران‌های محیط‌زیستی، اجتماعی و انسانی، جهان دیگر قادر به تحمل دو چیز نیست: ۱- هزینه‌های نابرابری اقتصادی ۲- جامعه ثروتمندان. کاهش نابرابری اقتصادی به‌تنهایی درمانی برای این بحران‌های جهانی نیست، اما نقش محوری در حل همه آنها دارد.
روند ۱۰۰ ساله تغییر اشتغال زنان به روایت تصویر
نگاهی به تصاویر صد سال گذشته نشان می‌دهد که زنان چگونه از جنگ‌های جهانی تا قرن ۲۱، توانستند مرزهای شغلی را جابه‌جا کنند و مسیر جدیدی در تاریخ نیروی کار رقم بزنند.
هوش مصنوعی و سیاست: چگونه بفهمیم چه چیزی و چه کسی واقعی است؟
اگر خوش‌شانس باشیم، فناوری‌های جدید فقط باعث سردرگمی مختصری می‌شوند. وگرنه، حوزه سیاسی ما می‌تواند برای همیشه تغییر کند.
نویسنده: مترجم: ۳۰ شهریور ۱۴۰۴
به «جهانِ چندبُحرانی» خوش آمدید
اگر این را می‌خوانی، احتمالاً همین حالا هم حس می‌کنی چیزی سر جایش نیست. شاید قیمت تخم‌مرغ‌ها. یا اینکه تابستان حالا از آوریل (اردیبهشت) شروع می‌شود. یا اینکه بچه‌هایت مدام می‌پرسند آیا دنیا وقتی بزرگ شدند هنوز وجود خواهد داشت یا نه. تو خیال نمی‌کنی؛ واقعاً همین‌طور است. هوا بوی فروپاشی می‌دهد چون دقیقاً در میانه‌ی سقوط آزاد هستیم، بی‌چتر نجات.
بیایید روشن بگوییم: مسئله فقط خراب‌شدن یک چیز نیست. فقط تغییر اقلیم نیست. فقط آلودگی نیست، یا انقراض جمعی حشرات، یا میکروپلاستیک‌هایی که در شیر مادر پیدا می‌شوند. همه‌ی این‌هاست. به‌طور همزمان. این یک «چندبحرانی» است ــ همگرایی تحمل‌ناپذیر همه‌چیز، در همه‌جا، که همزمان در حال فروپاشی است.
پس آدم‌ها چطور باید بفهمند واقعاً چه چیزی اهمیت دارد؟ در اخبار بالا و پایین می‌روی و می‌بینی کودکی چهار ساله‌ی مهاجر خودش از خودش در دادگاه دفاع می‌کند. دلت می‌شکند. بعد گزارشی درباره سفیدشدن صخره‌های مرجانی می‌بینی، و بارش مواد شیمیایی پایدار (PFAS) از آسمان، و اینکه سازمان غذا و دارو بازرسی‌های ایمنی شیر را کنار گذاشته است، و میلیاردر دیگری که در شبکه‌های اجتماعی قشقرق راه انداخته و همزمان جزیره‌ی دیگری برای ساخت دژ شخصی‌اش می‌خرد. این گردبادِ تراژدی و نمایش است. و تو گیر کرده‌ای میان اینکه تشخیص بدهی کدام یک واقعه‌ای در حد انقراض است و کدام فقط یک رسوایی تبلیغاتی.
و این عمدی است.
دولت ترامپ این تاکتیک را به کمال رساند: «آشوب به‌عنوان پوشش». فرمان‌های اجرایی مثل رگبار گلوله صادر می‌شدند ــ آن‌قدر شلیک کن تا کسی نداند کجا را باید نگاه کند. پشت آن دود و دم چه بود؟
