جدیدترین مطالب
فصلنامه «گام سوم» شماره ۴ و ۵
در این نوبت از فصلنامه گام سوم دو شماره «۴ تابستان» و «۵ پاییز» به‌طور همزمان منتشر شده است که همچون شماره‌های پیشین شامل مقالات متنوعی در موضوعات اقتصاد، آینده مشاغل، خانواده، نوشتار و سیاست به همراه دو پرونده با موضوعات داغ روز می‌شود.
۱۳ رفتار غیرمعمول مدیران موفق که شاید شما را شگفت‌زده کند!
اداره‌ی یک شرکت کاری پر استرس است، به‌ویژه اگر یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان را مدیریت کنید. این میزان بالای استرس می‌تواند به عادت‌های روزانه‌ی شدید و غیرمعمول منجر شود. در ادامه، برخی از عجیب‌ترین روال‌های روزانه‌ی مدیرعامل‌ها آمده است.
چرا نترسیدن شرط یافتن پاسخ‌های مهم است؟
فهمیدم سلامت روانم بهتر شده است، وقتی به خارج از کشور رفتم و دیگر دچار شوک فرهنگی نشدم.من بخش زیادی از خودم را در دخترانم می‌بینم. آنها مشتاق‌اند وظایفشان را درست انجام دهند و اگر احساس کنند چیزی ممکن است «نامناسب» به نظر برسد، ناراحت و آشفته می‌شوند.
داستان های علمی تخیلی؛ پلی میان تخیل و ارتباط علمی مؤثر
وقتی وارد دوره دکترایم شدم، می‌دانستم به همان اندازه که از انجام پژوهش لذت می‌برم، عاشق انتقال علم به عموم مردم نیز هستم. اما خیلی زود پژوهش بیشتر وقت مرا بلعید. اغلب تا نیمه‌های شب کار می‌کردم و بیشتر آخر هفته‌هایم صرف آماده‌سازی آزمایش‌ها، گردآوری داده‌ها یا جبران عقب‌ماندگی از انبوه پایان‌ناپذیر مقالات علمی روی میزم می‌شد.
پربازدیدترین مطالب
جهان خسته از نابرابری و ثروتمندان
با تشدید بحران‌های محیط‌زیستی، اجتماعی و انسانی، جهان دیگر قادر به تحمل دو چیز نیست: ۱- هزینه‌های نابرابری اقتصادی ۲- جامعه ثروتمندان. کاهش نابرابری اقتصادی به‌تنهایی درمانی برای این بحران‌های جهانی نیست، اما نقش محوری در حل همه آنها دارد.
روند ۱۰۰ ساله تغییر اشتغال زنان به روایت تصویر
نگاهی به تصاویر صد سال گذشته نشان می‌دهد که زنان چگونه از جنگ‌های جهانی تا قرن ۲۱، توانستند مرزهای شغلی را جابه‌جا کنند و مسیر جدیدی در تاریخ نیروی کار رقم بزنند.
هوش مصنوعی و سیاست: چگونه بفهمیم چه چیزی و چه کسی واقعی است؟
اگر خوش‌شانس باشیم، فناوری‌های جدید فقط باعث سردرگمی مختصری می‌شوند. وگرنه، حوزه سیاسی ما می‌تواند برای همیشه تغییر کند.
نویسنده: مترجم: ۲۵ خرداد ۱۴۰۴
مزخرفات روان‌پویشی
فروید و دیگر نظریه‌پردازان معاصر تروما به ما می‌گویند که شخصیت و رنج‌های ما از نحوه رفتار والدینمان در دوران کودکی سرچشمه می‌گیرد. این دیدگاه ممکن است برای ما قابل درک و حتی پذیرفتنی باشد، اما شاید در واقع نادرست باشد. اگر چنین باشد، درمان‌های ما ممکن است تا حد زیادی بی‌اثر و حتی بالقوه مضر باشند.
در طول تاریخ، در بسیاری از فرهنگ‌های جهان، از نیجریه گرفته تا مالزی، و حتی در غربِ بیش از پنجاه سال پیش، دوران کودکی صرفاً یکی از مراحل زندگی تلقی می‌شد و جایگاه مقدسی نداشت. ما در تمام مراحل زندگی در حال آموختن هستیم، اما رنج از نحوه ارتباط ما با جهان در زمان حال و شرایط کنونی‌مان ناشی می‌شود.
آیا این تصور که این نظریه‌ی جدید و بدون پشتوانه‌ی تجربی [که رنج از کودکی سرچشمه می‌گیرد] باید حقیقتی جهانی باشد، یا حتی برای ما حقیقت داشته باشد، نوعی تکبر نیست که بسیاری از افراد در غرب به آن دچارند؟ چگونه یک درمانگر روان‌پویشی، در مواجهه با مراجع رنج‌دیده‌ی خود، با قاطعیت تصمیم می‌گیرد که باید گذشته را واکاوی کند، در حالی که سنت‌های فلسفی در سراسر جهان پاسخ را در لحظه‌ی حال می‌دانند؟ بودا، لائوتسه، ارسطو و عیسی حتی کلمه‌ای درباره‌ی تأثیر غیرقابل جبران کودکی بر سرنوشت انسان نگفتند؛ آنها ما را به‌عنوان افرادی که در زمان حال و از طریق انتخاب‌هایشان زندگی می‌کنند، می‌دیدند. یک هزاره بعد، غزالی و توماس آکویناس همچنان بر زمان حال متمرکز بودند. حتی دو قرن پیش، گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، سورن کیرکگور و ویلیام جیمز درگیر وسواس درباره‌ی دوران کودکی نبودند.
اگر همه‌ی ما در وضعیت بسیار خوبی قرار داشتیم و اگر تمام روش‌های درمانی که برایشان هزینه‌ی زیادی پرداخت می‌کنیم، به‌اندازه‌ای که ادعا می‌شود مؤثر بودند، شاید می‌توانستیم با اطمینان تمام این دیدگاه‌های گذشته را نادیده بگیریم. اما چنین نیست، و نظرسنجی‌های مرتبط با شادی نشان می‌دهند که بسیاری از زنان غربی [که بخش عمده‌ای از مشتریان درمانگران را تشکیل می‌دهند] نیز در وضعیت خوبی قرار ندارند.
در ابتدا، من هم نمی‌توانستم این موضوع را بپذیرم. اما کتاب پرفروش ابیگیل شیرر، درمان بد (۲۰۲۴)، توضیح داد که چگونه فرهنگ درمانی تأثیری سمی و اغلب زیان‌بار بر فرهنگ به‌طور کلی دارد. من با کودکان کار می‌کردم، اما آیا روان‌درمانی روان‌پویشی، که در آن درباره‌ی گذشته صحبت می‌کنیم، واقعاً برای آنها مفید بود؟ شیرر مفید بودن گاه‌به‌گاه صحبت کودکان با بزرگسالان را رد نمی‌کند، اما درعین‌حال، خطرات تبدیل این امر به یک درمان روتین را نیز برجسته می‌کند.
