سه هزار
جدیدترین مطالب
Article Image
فصلنامه «گام سوم» شماره ۱

در این شماره، مقالات متنوعی در موضوعات اقتصاد، آینده مشاغل، آینده‌پژوهی، خانواده، تغییرات اقلیمی و سیاست به همراه بخش‌ها نوشتار، شرح مفصل، گفت‌وگو و پرونده‌ای با عنوان «شک عمیق» چاپ شده است.

Article Image
صنعت بازی و شمشیر دو لبه هوش مصنوعی

بازی‌های ویدیویی با قدرت هوش مصنوعی سریع‌تر تولید می‌شوند، اما این موضوع چه تاثیری بر کیفیت بازی‌ها و آینده شغلی هنرمندان و کارگران صنعت بازی‌سازی دارد؟ این مقاله شما را به عمق این چالش می‌برد.

Article Image
بایدها و نبایدهای اشتغال نوجوانان

اشتغال نوجوانان می‌تواند فرصتی برای یادگیری مهارت‌هایی مثل مدیریت زمان یا تقویت اخلاق کاری باشد یا می‌تواند به کابوسی تبدیل شود. همه آنچه والدین باید بدانند را اینجا بخوانید.

Article Image
پایان اینفلوئنسرها

در جهانی که اینفلوئنسرها در حال افزایش بی‌رویه هستند و دامنه توجه انسان کمتر از چند ثانیه شده است، چه اتفاقی برای ارزش واقعی محتوا خواهد افتاد؟ این مقاله به بررسی اشباع شبکه‌های اجتماعی از اینفلوئنسرها و تأثیر آن بر کیفیت ارتباطات و فرهنگ دیجیتال می‌پردازد.

...

نویسنده: تورا تن‌برینک                ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳

۵ روش تشخیص افراد متخصص از غیرمتخصص

متخصصان ممکن است دقیقاً بدانند که در مورد چه چیزی نمی‌توانند مطمئن باشند، در حالی که افراد غیرمتخصص اگر به چیزی اعتقاد داشته باشند، ممکن است با اطمینان ادعای مزخرف محض کنند.


این مطلب نوشته‌ای است از تورا تن‌برینک که در تاریخ 22 اوت 2022 با عنوان
Five ways to tell if someone is an expert, or just confident – from an actual expert
در وب‌سایت the conversation منتشر شده است. ترجمه این مطلب توسط تیم سه‌هزار انجام شده و در اختیار خوانندگان گرامی قرار می‌گیرد.


آیا تا به حال به صحبت‌های شخصی گوش داده‌اید که به عنوان یک متخصص شناخته می‌شود، اما دریافته‌اید که در نهایت هیچ سررشته‌ای ندارند؟ یا توسط یکی از همکارانی که بدیهیات را به شیوه‌ای تحقیرآمیز توضیح می‌دهد، آزرده خاطر شده‌اید؟ نحوه بیان تخصص بسیار شبیه نحوه ابراز اطمینان است. علی‌رغم انتساب این نحوه بیان به مردان، این امر مستقل از جنسیت اتفاق می‌افتد، اگرچه که سبک‌های ارتباطی بین جنسیت‌ها متفاوت است.

وقتی کسی افکار خود را با اعتماد به نفس بالا بیان می‌کند، تصور می‌کنیم که می‌داند در مورد چه چیزی حرف می‌زند و تمایل داریم آن حرف‌ها را باور کنیم. اغلب اوقات نیز حق با ماست زیرا که نشانه‌های مختلفی در نحوه صحبت انها وجود دارد که نشان‌دهنده دانش آنهاست. با این حال حرف زدن با اطمینان و بدون هیچگونه پشتوانه‌ی تخصصی، نسبتا آسان است. بیش از ۲۰ سال مطالعه کرده‌ام که مردم چگونه افکار خود را از طریق زبان بیان می‌کنند – از جمله اینکه چگونه آنها تخصص و اعتماد به نفس خود را در گفتمان نشان می‌دهند.

متخصصان ممکن است دقیقاً بدانند که در مورد چه چیزی نمی‌توانند مطمئن باشند، در حالی که افراد غیرمتخصص اگر به چیزی اعتقاد داشته باشند، ممکن است با اطمینان ادعای مزخرف محض کنند. برخی حتی ممکن است در ادعای مزخرفات مهارت داشته باشند، حتی اگر به آن اعتقاد نداشته باشند – این امر ممکن است به حرفه سیاسی یا سایر منافع آنها کمک کند که می‌تواند با گمراه کردن مردم تامین شود.

در دنیایی که اطلاعات نادرست به راحتی منتشر می شود، تخصص واقعی مهم است. در ادامه مطلب پنج سوال وجود دارد که باید از خود بپرسید تا مشخص کنید فردی که به او گوش می‌دهید متخصص است یا فقط یک سخنران با اعتماد به نفس:

۱- چقدر احتمال دارد که این فرد متخصص باشد؟

پیشینه، انگیزه احتمالی، مهارت‌ها و اهداف آنها را در گفتگوی حاضر در نظر بگیرید. افراد ممکن است در زمینه‌هایی که شما انتظارش را ندارید تخصص و دانش واقعی داشته باشند. اما مرتباط نبودن دانسته‌های شما در مورد این شخص و تخصص مورد ادعایش، نشان‌دهنده این است که او اعتماد به نفس بیش از حدی نسبت به موضوعی دارد که واقعا اطلاعات چندانی درباره‌اش ندارد.

در تحقیقات، تخصص واقعی را می‌توان با معیارهای عینی شناسایی نمود. مثلا حقایقی در مورد تاریخچه زندگی یک شخص یا ارزیابی عملکرد او. به عنوان مثال، کارشناسان در حافظه و همچنین درک و طبقه‌بندی حقایق پیچیده، با افراد تازه کار تفاوت دارند. در زندگی روزمره، آگاهی از پیشینه یک فرد می‌تواند به شما کمک کند با احتیاط مناسب با اظهارات او رفتار کنید.

برخی مایل هستند به عنوان یک عادت با دیگران صحبت کنند و نیاز به تسلط بر گفتگو دارند

۲- این شخص به طور کلی چگونه ارتباط برقرار می‌کند؟

افراد در برقراری ارتباط سبک‌های متفاوت دارند. برخی مایل هستند به عنوان یک عادت با دیگران صحبت کنند و نیاز به تسلط بر گفتگو دارند. برخی دیگر بیشتر گوش می‌دهند و نظرات و دیدگاه‌های خود را تنها زمانی ارائه می‌کنند که مستدل باشند.

در یک محیط پزشکی، یک سبک توجه می‌تواند منجر به همکاری بهتر بین پزشکان و پرستاران شود و کیفیت مراقبت از بیمار را بهبود بخشد. سبکی که گوش دادن را بر صحبت کردن ترجیح می‌دهد.
عاقلانه است که گاهی به صداهای آرام‌تر گوش دهید: ممکن است آنها ارزش بیشتری نسبت به سخنرانان بی‌وقفه داشته باشند.

۳- آیا فرد به عمق می‌رود؟

اظهارنظرهای فراگیر کار آسانی است. در حالی که کارشناسان جزئیات بیشتری را می‌دانند و آماده ارائه آنها خواهند بود، ولی افراد بدون دانش واقعی در مراحل سطحی مانند. آنها ممکن است همان پیام کلی را دوباره تکرار کنند، و قادر به توضیح بیشتر نباشند. این مشکل دیگری را ایجاد می‌کند: اگر یک پیام به اندازه کافی تکرار شود، ما در نهایت آن را باور خواهیم کرد و این طبیعی است. وقتی صحبت از کووید19 می‌شود، تحقیقات نشان می‌دهند که مردم به اطلاعات نادرست پرتکرار، به ویژه در مورد جنبه‌های کمتر شناخته شده اعتقاد دارند.

یک تفاوت اساسی بین «من مطمئن نیستم» و «نامعلوم است» وجود دارد. یک غیر متخصص به سادگی حقایق موجود را نمی‌داند.

۴- آیا کسی واقعاً در مورد موضوع مطمئن است؟

رویدادهایی که ما با چشم خود مشاهده نکرده‌ایم و نمی‌توان آنها را در یک آزمایش علمی تکرار کرد یا مدت‌ها پیش در گذشته اتفاق افتاده‌اند یا در سال‌های آینده رخ خواهند داد – همه اینها طبیعتاً با مقدار مشخصی عدم قطعیت همراه هستند. یک متخصص به اندازه کافی محدودیت‌های قطعیت را تصدیق می‌کند. اظهارات آنها در صورت لزوم حاوی نشانگرهای عدم قطعیت است (کلماتی مانند «شاید» یا «می‌تواند»).

در اینجا، یک تفاوت اساسی بین «من مطمئن نیستم» و «نامعلوم است» وجود دارد. یک غیر متخصص به سادگی حقایق موجود را نمی‌داند. اما یک متخصص هر آنچه را که میتوان در مورد موضوع مورد نظر دانست، می‌داند. در برخی موارد، این تا آنجا پیش می‌رود که صریحاً احتمال وقوع یک رویداد خاص چقدر است. به عنوان مثال، کارشناسان آب و هوا نمی‌توانند رویدادهای شدید آب و هوایی را با قطعیت پیش‌بینی کنند، یا چیزی فراتر از پیش‌بینی‌های آب و هوای فوری ارائه دهند. با این حال، آنها می‌توانند نشان دهند که چگونه وقوع چنین حوادثی در گذشته افزایش یافته است و بر این اساس می‌توانند احتمال وقوع حوادثی مانند سیل را برای آینده ارائه دهند.

۵- آیا آنها می‌توانند اطلاعات را به صورت انعطاف‌پذیر ارائه دهند؟

تفاوت بین سیستم‌های مسیریابی خودکار (مانند نقشه‌های گوگل) و نوع مسیرهایی که از یک دوست دریافت می‌کنید را در نظر بگیرید. دوست می‌تواند فقط اطلاعات مورد نیاز را در اختیار شما قرار دهد، جزئیات بیشتری را در نقاط تصمیم‌گیری دشوار ارائه دهد، اما از قسمت‌هایی از مسیر که می‌داند شما قبلاً با آنها آشنا هستید، بگذرد. سیستم‌های اتوماتیک قادر به انجام این کار نیستند. آنها «متخصص» نیستند – آنها به سادگی اطلاعات را از یک پایگاه داده، بدون بینش یا هوش واقعی، با استفاده از عبارات مشابه بارها و بارها بیرون می‌کشند.

متخصصان واقعی از مفاهیم و اصطلاحات تخصصی در زمینه خودشان به صورت انعطاف‌پذیر و آسان استفاده می‌کنند – و معمولاً می‌توانند ارتباطات خود را برای تطبیق با نیازهای خاص مخاطبان خود تنظیم کنند.


نویسنده:
تورا تن‌برینک
استاد زبان‌شناسی دانشگاه بنگر

منبع: The Conversation

مطالب مرتبط