No matches found. آیا می‌توان اهداف توسعه پایدار را هوشمندتر کرد؟ سه هزار
جدیدترین مطالب
Article Image
فصلنامه «گام سوم» شماره ۱

در این شماره، مقالات متنوعی در موضوعات اقتصاد، آینده مشاغل، آینده‌پژوهی، خانواده، تغییرات اقلیمی و سیاست به همراه بخش‌ها نوشتار، شرح مفصل، گفت‌وگو و پرونده‌ای با عنوان «شک عمیق» چاپ شده است.

Article Image
صنعت بازی و شمشیر دو لبه هوش مصنوعی

بازی‌های ویدیویی با قدرت هوش مصنوعی سریع‌تر تولید می‌شوند، اما این موضوع چه تاثیری بر کیفیت بازی‌ها و آینده شغلی هنرمندان و کارگران صنعت بازی‌سازی دارد؟ این مقاله شما را به عمق این چالش می‌برد.

Article Image
بایدها و نبایدهای اشتغال نوجوانان

اشتغال نوجوانان می‌تواند فرصتی برای یادگیری مهارت‌هایی مثل مدیریت زمان یا تقویت اخلاق کاری باشد یا می‌تواند به کابوسی تبدیل شود. همه آنچه والدین باید بدانند را اینجا بخوانید.

Article Image
پایان اینفلوئنسرها

در جهانی که اینفلوئنسرها در حال افزایش بی‌رویه هستند و دامنه توجه انسان کمتر از چند ثانیه شده است، چه اتفاقی برای ارزش واقعی محتوا خواهد افتاد؟ این مقاله به بررسی اشباع شبکه‌های اجتماعی از اینفلوئنسرها و تأثیر آن بر کیفیت ارتباطات و فرهنگ دیجیتال می‌پردازد.

...

نویسنده: سایت Nature        مترجم: نیوشا امیدی        ۲۶ مرداد ۱۴۰۳

آیا می‌توان اهداف توسعه پایدار را هوشمندتر کرد؟

در نظر گرفتن عواملی مانند هوش مصنوعی در مجموعه‌ای بلندپروازانه‌تر از اهداف، ارزش زیادی دارد؛ به شرطی که فوریت و اهمیت اهداف موجود نادیده گرفته نشود.


این مطلب نوشته‌ای است که در تاریخ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۴ با عنوان
?The Sustainable Development Goals: can they be made smarter
در وب‌سایت Nature منتشر شده است. ترجمه این مطلب توسط نیوشا امیدی انجام شده و در اختیار خوانندگان گرامی قرار می‌گیرد.


وقتی یک برنامه‌ی خوب طراحی شده موفق نمی‌شود، چه باید کرد؟ آیا باید آن را کاملا کنار گذاشت؟ یا امیدوار بود که فقط به زمان بیشتری برای کار نیاز دارد؟ یا با درک اینکه چرا کار نمی‌کند، تغییرات لازم را انجام داد؟

در مورد اهداف توسعه پایدار SDGs[1] سازمان ملل متحد، گزینه تسلیم شدن وجود ندارد. با این حال، به شکل واضحی این برنامه جهانی برای پایان دادن به فقر و دستیابی به پایداری محیطی، کار نمی‌کند. انتظار نمی‌رود هیچ یک از ۱۷ هدف، که شامل مبارزه با تغییرات آب و هوایی و کاهش نابرابری است، تا ضرب‌الاجل ۲۰۳۰ سازمان ملل متحد محقق شود. تنها حدود ۱۲ درصد از ۱۶۹ هدف زیربنایی احتمالاً محقق خواهند شد. به عنوان مثال، ۲.۲ میلیارد نفر در سراسر جهان به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند و بیش از ۳۰۰ میلیون نفر هر شب گرسنه می‌خوابند. هدف اعلام شده SDGs،  به صفر رساندن هر دو عدد است.

آیا می‌توان رویکرد موجود را بهبود بخشید؟ در یک مقاله تحلیلی، گروهی از محققان از موسسات اروپایی و آمریکایی ترکیبی از پاسخ‌ها را پیشنهاد می‌کنند. محققان پیشنهاد می‌نمایند که ۱۷ هدف باید همگی یکسان باقی بمانند، همانطور که بسیاری از اهداف و شاخص‌های آن اهداف باید باقی بمانند. اما آنها همچنین خواستار جاه‌طلبی بیشتر هستند. به عنوان مثال، هدف پایان دادن به فقر باید شامل تامین حمایت اجتماعی برای افراد آسیب‌پذیر باشد. هدف به صفر رساند آمار گرسنگی نیز باید سوء تغذیه را مورد بررسی قرار دهد.

در موارد دیگر، آنها پیشنهاد می‌کنند که اقدامات باید با توافق‌های بین‌المللی مانند تعهد توافقنامه آب و هوایی پاریس برای دستیابی به انتشار صفر خالص [گازهای گلخانه‌ای] تا سال ۲۰۵۰ همسو باشد، تا دمای جهانی بیش از ۱.۵ درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطح پیش از صنعتی شدن نرود.

نویسندگان می‌گویند از زمانی که اهداف توسعه پایدار (SDGs) در سال ۲۰۱۵ به تصویب رسید، درس‌های دیگری نیز برای آموختن وجود دارد، مانند تأثیرات بالقوه هوش مصنوعی (AI). یک مطالعه نشان می‌دهد که هوش مصنوعی می‌تواند به ۱۳۴ هدف در همه اهداف کمک کند، مانند پیش‌بینی بهتر آب و هوا یا بهبود تشخیص پزشکی، اما هوش مصنوعی همچنین می‌تواند با تقویت انتشار اطلاعات نادرست، مانعی برای پیشرفت ۵۹ هدف باشد.[2]

توصیه‌های آن‌ها به‌موقع است. مذاکرات درباره آینده اهداف توسعه پایدار پس از سال ۲۰۳۰ هنوز به‌طور رسمی آغاز نشده است، اما از آنجا که اعمال تغییرات در این اهداف به‌سرعت امکان‌پذیر نیست، هرچه زودتر این مذاکرات شروع شود، بهتر است. هر شاخص جدید باید معیارهای کمیسیون آمار سازمان ملل متحد را در مورد شفافیت مفهومی و داشتن یک روش‌شناسی بین‌المللی تثبیت‌شده و استانداردهای توافق‌شده برآورده کند. علاوه بر این، همه داده‌های مرتبط باید توسط بخش بزرگی از کشورها به طور مرتب تولید شوند.

کمی پس از تعیین SDGs، تنها حدود ۶۰ درصد از شاخص‌ها، دارای روش‌شناسی و استانداردهای توافق‌شده بودند. دستیابی به این هدف برای شاخص‌های باقی‌مانده چهار سال طول کشید. در آخرین شمارش (در سال ۲۰۲۲)، داده‌ها هنوز توسط همه کشورها برای یک سوم شاخص‌ها تولید نمی‌شود، اغلب به دلیل کمبود بودجه یا سایر محدودیت‌ها.

به همین دلایل و دلایل دیگر، برخی از اهداف هنوز با استفاده از معیارهای کمی ارزیابی نمی‌شوند. مثال برجسته هدف ۱۳، هدف اقدام برای آب و هوا است که فاقد هدف قابل اندازه‌گیری برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است. برای اینکه بخشی از SDGs باشد، انتشار گازهای ملی باید سالانه و طبق استانداردی که توسط نهادهای متخصص تعریف شده و سپس توسط همه کشورهای عضو مورد توافق قرار گرفته است، گزارش شود - همانطور که همه اهداف و شاخص‌های جدید پیشنهادی نیز باید این کار را انجام دهند.

دست به دست هم دهید

دلیل دوم اینکه این پیشنهاد به موقع است این است که آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، از نمایندگان رهبران جهان دعوت کرده است تا در سپتامبر آینده برای یک نشست به نام اجلاس آینده در شهر نیویورک گرد هم آیند. پیش‌نویس سندی که قرار است در این رویداد به توافق برسد - به نام پیمان آینده - به پیشنهادی برای شناسایی ۱۰ تا ۲۰ شاخص مانند SDG برای رشد اقتصادی، رفاه و پایداری اشاره می‌کند. تعداد کمی از SDGs دارای اولویت، وضعیت و توجه در سیاست‌گذاری ملی هستند که SDG 8 (رشد اقتصادی) دارد. گوترش می‌خواهد این وضعیت را تغییر دهد و سیاست‌گذاران را نه تنها به تمرکز بر شاخص‌های اقتصادی مانند تولید ناخالص داخلی (GDP)، بلکه بر داشبوردی از شاخص‌ها که او آن را فراتر از GDP می‌نامد، سوق دهد.

مهم است که این ایده با SDGs رقابت نکند. این کار غیرمولد خواهد بود، زیرا هر دو هدف مشابهی دارند. تعجب‌آور نیست که این اتفاق افتاده است - سازمان ملل متحد یک سازمان بزرگ است که هم پیچیده و هم بسیار بخش‌بندی شده است. اما با آغاز بحث در مورد بهترین روش برای تکرار SDGs، اکنون فرصتی برای همگرایی این دو فرآیند وجود دارد.

اهداف توسعه پایدار (SDGs) سازمان ملل متحد، از دنیای سیاست فراتر رفته و وارد ذهنیت عمومی شده‌است.

SDGs باید همانطور که نویسندگان مقاله تحلیلی استدلال می‌کنند، «در مرکز برنامه‌های سیاست‌گذاری جهانی باقی بمانند». جامعه جهانی سپس ۱۰ تا ۲۰ شاخص مورد علاقه خود را از هر لیست به‌روز شده انتخاب خواهد کرد. کار زیادی برای ایجاد و اصلاح SDGs انجام شده است. تلاش موازی گوترش با ارتباط دادن آن به اهداف توسعه پایدار (SDGs)، بهره بیشتری خواهد برد و می‌تواند از تقریباً یک دهه تجربه و یادگیری انباشته‌شده استفاده کند، به جای اینکه بخواهد همه چیز را از نو ابداع کند.

اهداف توسعه پایدار (SDGs) به موفقیت بزرگی دست یافته‌اند؛ آن‌ها فراتر از دنیای سیاست‌گذاران رفته‌اند. لوگوهای رنگارنگ آن‌ها را می‌توان در همه جا، از کلاس‌های درس تا وب‌سایت‌های شرکت‌ها مشاهده نمود. مذاکره برای شکل‌گیری آن‌ها زمان زیادی برد و تلاش زیادی برای بهبود آن‌ها صورت گرفته است. هر تلاش آتی باید بر اساس آموخته‌های جهان ساخته شود و در عین حال، حس فوریت ناشی از ضرب‌الاجل موجود را از دست ندهد.


[1]- اهداف توسعه پایدار (Sustainable Development Goals) یا به اختصار SDGs، مجموعه‌ای از ۱۷ هدف جهانی هستند که توسط سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۵ تصویب شدند. این اهداف به عنوان یک نقشه راه جامع برای دستیابی به آینده‌ای بهتر و پایدارتر برای همه تا سال ۲۰۳۰ تعریف شده‌اند. هدف اصلی SDGs، متحول کردن جهان ما است. این اهداف، فراخوانی برای اقدام برای پایان دادن به فقر و نابرابری، محافظت از سیاره زمین و اطمینان از برخورداری همه‌ی مردم از سلامت، عدالت و رفاه است.

[2] R. Vinuesa et alNature Commun. 11, 233; 2020

منبع: Nature