نویسنده: عباس امیدی                ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳

حقوق بشر، انسان بی‌طرف! هوش مصنوعی بی‌اطلاع!

امسال اعلامیه جهانی حقوق بشر 75 ساله می‌شود و هنوز عوامل بسیاری باعث نقض قوانین حقوق بشر می‌گردند. در این گزارش سعی شده است در مکالمه با ChatGPT ابعاد و دلایل این امر را دریابیم.

به مناسبت روز جهانی حقوق بشر (10 دسامبر) قصد داشتیم گزارشی آماری از وضعیت موجود جهان در موضوع حقوق بشر تهیه کنیم. سراغ هوش مصنوعی و مشخصا ChatGPT رفتیم تا با کمک آن بتوانیم بصورت مختصر آمار و ارقام لازم را بدست بیاوریم.

سوالات مورد نظر ما معطوف به موضوع حقوق بشر و محدود به بازه زمانی ۱۰ سال اخیر (2013 تا 2023) و از روز ۱۰ دسامبر (روز جهانی حقوق بشر) تا ۲۰ دسامبر (روز جهانی همبستگی انسانی) بود. هدف از این بازه زمانی این است که به وضوح و با آمار رسمی بتوانیم واقعیت تلخ و دردناک نقض متداوم حقوق بشر در انواع مختلف آن را یادآوری کنیم. آن هم در زمانه‌ای که حدود ۲۰ و چند سال است که به قرن ۲۱ وارد شده‌ایم و امسال نیز سازمان ملل متحد بزرگداشت هفتاد و پنجمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر را جشن می‌گیرد.

امیدوار بودیم که با کمک هوش‌مصنوعی بتوانیم به اطلاعات مناسب گزارش آماری خودمان برسیم، اما به دلایل مختلف مسیر سوالات تغییر نمود و نتیجه کار به سمت اطلاعات و مفاهیم غیرآماری و چالش‌برانگیز سوق پیدا کرد. از جمله این دلایل می‌توان به «عدم اطلاع دقیق»، «متعهد بودن به ارائه پاسخ‌های منطقی»، «حساسیت بالای موضوعات» و «تعارض منافع» اشاره نمود. اینها دلایلی هستند که در پاسخ‌های ChatGPT به صراحت و با همین کلمات بیان شده است.

بخشی از گزارش حاضر حاصل چت با ChatGPT-3.5 است که از طریق افزونه Sider: ChatGPT Sidebar در مرورگر Chrome و به زبان فارسی صورت گرفته است. برخی از سوالات به دلیل طولانی بودن، در گزارش پیش‌رو به صورت مختصر و با حفظ مفهوم اصلی ذکر شده و پاسخ‌های دریافتی نیز بصورت کامل درج گردیده‌اند.

وضعیت حقوق بشر در ۱۰ سال اخیر

پرسش: در ۱۰ سال اخیر و مشخصا بین روزهای 10 تا 20 دسامبر چه جنایات بشری رخ داده است؟
پاسخ: ارائه فهرستی جامع از تمام جنایات انسانی که در 10 سال گذشته بین 10 تا 20 دسامبر رخ داده‌اند، امکان‌پذیر نیست. نقض حقوق بشر و جنایات به صورت روزانه در سرتاسر جهان رخ می‌دهد و تهیه فهرست کامل کار بسیار مهمی خواهد بود.
با این حال، برخی از عمده موارد نقض حقوق بشر و جنایاتی که در این دوره زمانی در 10 سال گذشته رخ داده است عبارتند از:
– تیراندازی‌های دسته جمعی و حملات تروریستی
– نسل‌کشی و پاکسازی قومی
– جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت
– قاچاق انسان و برده‌داری مدرن
– نقض آزادی بیان و عقیده
– جنایات تبعیض و نفرت
– خشونت پلیس و استفاده بیش از حد از زور
– نقض حقوق پناهندگان و مهاجران
این تنها چند نمونه است و موارد بی‌شماری نقض حقوق بشر و جنایات دیگری نیز در این بازه زمانی رخ داده است. این مهم است که به دفاع از حقوق بشر ادامه دهیم و برای جهانی عادلانه تر و عادلانه تر برای همه تلاش کنیم.

«متاسفانه، من اطلاعات دقیق در مورد وقوع جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت در طول این دوره زمانی ندارم. به عنوان یک مدل زبانی هوش مصنوعی GPT-3.5، من اطلاعات در دسترس خود را از منابع عمومی جمع‌آوری کرده و نمی‌توانم به طور دقیق در مورد وقایع خاص یا جزئیات آن‌ها اطلاعات ارائه دهم.»

پرسش: یک مثال در مورد تیراندازی‌های دسته جمعی و حملات تروریستی بنویس.
پاسخ: البته چندین حمله تروریستی و تیراندازی دسته جمعی در دوره زمانی مذکور رخ داده است. یکی از مهمترین آن‌ها حمله تروریستی به باشگاه شبانه‌روزی در شهر استنبول ترکیه در تاریخ ۱۱ دسامبر ۲۰۱۶ بود. در این حمله ۳۹ نفر کشته و ۶۹ نفر زخمی شدند.

پرسش: یک مثال در مورد نسل‌کشی و پاکسازی قومی بنویس.
پاسخ: متاسفانه، من اطلاعات دقیق در مورد نسل‌کشی و پاکسازی قومی در طول این دوره زمانی ندارم. اما می‌توانم از این فاجعه‌های تاریخی که در گذشته رخ داده است یاد کنم، مثلاً نسل‌کشی قومی در رواندا در سال 1994 و نسل‌کشی یهودیان در اروپا در زمان جنگ جهانی دوم. این نوع اتفاقات بسیار ناراحت‌کننده و تأثیرگذار است و باید همیشه به یاد داشته شود.

پرسش: یک مثال در مورد جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت بنویس.
پاسخ: متاسفانه، من اطلاعات دقیق در مورد وقوع جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت در طول این دوره زمانی ندارم. به عنوان یک مدل زبانی هوش مصنوعی GPT-3.5 ، من اطلاعات در دسترس خود را از منابع عمومی جمع‌آوری کرده و نمی‌توانم به طور دقیق در مورد وقایع خاص یا جزئیات آن‌ها اطلاعات ارائه دهم.

---

بعد از دریافت پاسخ‌هایی که نتایج (آمار و ارقام) مورد نیاز ما را تامین نمی‌کرد، پرسش‌ها را تغییر دادیم و ادامه مسیر را براساس پاسخ‌هایی که هوش مصنوعی می‌داد تنظیم کردیم. با همان منظور که در ابتدای گزارش گفته شد به سراغ بررسی وضعیت موجود حقوق بشر از زاویه‌ای دیگر رفتیم تا بفهمیم چرا هنوز نقض حقوق بشر ادامه دارد و گاهی به شدیدترین وضع خودش می‌رسد. در ادامه این گزارش، پرسش‌های ما (بصورت خلاصه شده) به عنوان تیتر مطالب قرار گرفته و پاسخ هوش مصنوعی (که در اندک مواردی دچار کلی‌گویی می‌شود اما در مجموع مهم و موثر است) به عنوان شرح مطلب آورده شده است.

---

عوامل اصلی نقض حقوق بشر چیست؟

عوامل مختلفی می‌توانند باعث نقض حقوق بشر شوند. برخی از این عوامل عبارتند از:
دیکتاتوری و نظام‌های سرکوبگر:
حکومت‌های دیکتاتوری و نظام‌های سرکوبگر معمولاً حقوق مدنی و سیاسی شهروندان را نقض می‌کنند و ممنوعیت‌هایی برای آزادی‌های اساسی مانند آزادی بیان، حق به دادرسی منصفانه و حق به زندگی خصوصی اعمال می‌کنند.
جنگ و تعارضات مسلحانه:
جنگ، تعارضات مسلحانه و نقض حقوق بشر در مناطقی که درگیر تعارضات نظامی هستند، اغلب به قتل عام، اسارت، شکنجه و تخریب زیرساخت‌های زندگی مردم منجر می‌شود.
تبعیض نژادی و اجتماعی:
تبعیض نژادی و اجتماعی باعث نقض حقوق بشر می‌شود. این امر می‌تواند شامل تبعیض در دسترسی به خدمات بهداشتی، آموزشی و اشتغال، و همچنین تبعیض در حقوق زنان و کودکان باشد.
فقر و عدم دسترسی به منابع اساسی:
فقر و عدم دسترسی به منابع اساسی مانند آب، غذا، مسکن و بهداشت نیز می‌توانند باعث نقض حقوق بشر شوند.
سرکوب مدنی:
سرکوب مدنی و شکنجه توسط نهادهای دولتی یا غیردولتی نیز از دیگر عواملی است که باعث نقض حقوق بشر می‌شود.

این فقره‌ها تنها چند مثال از عواملی هستند که می‌توانند باعث نقض حقوق بشر شوند و موارد دیگر نیز وجود دارند.

«دیکتاتوری و نظام‌های سرکوبگر، فقر و عدم دسترسی به منابع اساسی، تبعیض نژادی و اجتماعی، جنگ و تعارضات مسلحانه و سرکوب مدنی از جمله عوامل اصلی نقض حقوق بشر هستند.»

چه کسانی قربانیان نقض حقوق بشر هستند؟

در مورد قربانیان این ۵ مورد می‌توان به شرح زیر اشاره کرد:
دیکتاتوری و نظام‌های سرکوبگر:
این نوع حکومت‌ها معمولاً حقوق مدنی و سیاسی شهروندان را نقض می‌کنند و ممنوعیت‌هایی برای آزادی‌های اساسی مانند آزادی بیان، حق به دادرسی منصفانه و حق به زندگی خصوصی اعمال می‌کنند. قربانیان این نوع حکومت‌ها معمولاً شامل فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران، سیاستمداران و شهروندان عادی هستند.
جنگ و تعارضات مسلحانه:
در مناطقی که درگیر تعارضات نظامی هستند، قربانیان اغلب شامل جمعیت مدنی، زنان و کودکان، پناهجویان و فراریان از مناطق جنگی هستند.
تبعیض نژادی و اجتماعی:
قربانیان تبعیض نژادی و اجتماعی معمولاً شامل اقلیت‌ها، زنان و کودکان، مهاجران و پناهجویان هستند.
فقر و عدم دسترسی به منابع اساسی:
فقر و عدم دسترسی به منابع اساسی مانند آب، غذا، مسکن و بهداشت معمولاً بیشتر در کشورهای در حال توسعه و مناطق فقیر و محروم شیوع دارد. قربانیان این نوع شرایط معمولاً شامل کودکان، زنان و سالخوردگان هستند.
سرکوب مدنی:
قربانیان سرکوب مدنی معمولاً شامل فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران، سیاستمداران و شهروندان عادی هستند. در برخی موارد، قربانیان شامل معترضان و شرکت‌کنندگان در تظاهرات نیز هستند.

تعداد قربانیان نقض حقوق بشر به تفکیک مرد و زن و کودک و سالخورده

تعداد دقیق قربانیان نقض حقوق بشر بر اساس جنسیت، سن و وضعیت اجتماعی در سراسر جهان به صورت دقیق و مستقیم قابل شناسایی نیست. اما برخی از موارد نقض حقوق بشر که در رسانه‌ها و گزارش‌های بین‌المللی ثبت شده‌اند عبارتند از:
زنان و دختران: در بسیاری از کشورها، زنان و دختران همچنان با تبعیض نژادی و جنسیتی، خشونت خانگی، ازدواج زودرس، کمبود حقوق مالکیت و حقوق اجتماعی مواجه هستند.
کودکان: کودکان در مناطق جنگی، کودکان مهاجر و پناهجویان، کودکانی که به کار کودکانه مجبور شده‌اند و کودکانی که به دلیل فقر و بی‌سرپرستی در معرض خطرات زیادی قرار دارند.
سالخوردگان: سالخوردگان نیز ممکن است با تبعیض، از دست دادن حقوق مالکیت، عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی و سایر مشکلات مواجه شوند.
تعداد دقیق قربانیان نقض حقوق بشر در سال‌های اخیر به دلیل گستردگی و پیچیدگی این مسائل بسیار سخت است.

با توجه به ۱۰ سال گذشته آیا وضعیت حقوق بشر در آینده امیدوارکننده خواهد بود؟

وضعیت حقوق بشر در آینده به شدت وابسته به تصمیمات و اقدامات جامعه بین‌المللی، دولت‌ها، سازمان‌های مدنی و فعالان حقوق بشر است. اما به طور کلی، می‌توان گفت که وضعیت حقوق بشر در آینده ممکن است بهبود یابد اگر:
توجه به حقوق بشر به عنوان اولویت اصلی:
دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی باید حقوق بشر را به عنوان اولویت اصلی خود قرار دهند و اقدامات موثری برای حمایت از حقوق بشر در سطح ملی و بین‌المللی انجام دهند.
توسعه قوانین و سیاست‌های موثر:
ایجاد و اجرای قوانین و سیاست‌های موثر برای حمایت از حقوق بشر و مقابله با تبعیض، خشونت و سرکوب مدنی می‌تواند بهبود وضعیت حقوق بشر را تضمین کند.
توسعه فرهنگ حقوق بشر:
افزایش آگاهی و توجه به مسائل حقوق بشر در جوامع می‌تواند به تقویت حمایت عمومی و افزایش فشار بر دولت‌ها برای اجرای حقوق بشر کمک کند.
همکاری بین‌المللی:
همکاری بین کشورها، سازمان‌های مدنی و سازمان‌های بین‌المللی برای حمایت از حقوق بشر و پیگیری نقض‌های حقوق بشر در سطح بین‌المللی می‌تواند بهبود وضعیت حقوق بشر را تسریع کند.

«با این حال، مسائلی مانند تغییرات اقلیمی، جنگ، تبعیض نژادی و سیاست‌های تبعیض‌آمیز می‌تواند در وضعیت حقوق بشر تأثیر بسیاری داشته باشند. بنابراین، برای بهبود وضعیت حقوق بشر در آینده، نیاز به تلاش مستمر و همکاری جهانی برای مقابله با چالش‌های پیش رو و اجرای اصول حقوق بشر است.»

کجای دنیا بیشترین و کمترین موارد نقص حقوق بشر را دارند؟

موارد نقص حقوق بشر در سراسر جهان وجود دارد و این موضوع به گستردگی و پیچیدگی مسائل مختلف، نظام‌های حکومتی، تاریخچه‌های فرهنگی و اجتماعی، و شرایط اقتصادی و سیاسی مرتبط است. با این حال، برخی مناطق جهان به عنوان مثال، کشورهایی در منطقه خاورمیانه، آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین بیشترین موارد نقص حقوق بشر را دارند. این مناطق ممکن است به دلیل جنگ و نزاعات مسلحانه، دیکتاتوری‌ها، تبعیض نژادی و اقلیتی، سرکوب سیاسی و اجتماعی، فقر و عدم دسترسی به خدمات اساسی مانند بهداشت و تحصیلات، موارد نقص حقوق بشر را تجربه کنند.

در مقابل، برخی از کشورهای منطقه اروپا و شمال آمریکا به طور کلی به عنوان مناطقی با کمترین موارد نقص حقوق بشر شناخته می‌شوند. این کشورها ممکن است به دلیل دموکراسی قوی، حمایت از حقوق انسانی، توسعه اقتصادی و اجتماعی، و دسترسی به خدمات اساسی مانند بهداشت و تحصیلات، کمترین موارد نقص حقوق بشر را داشته باشند.

با این حال، باید توجه داشت که موارد نقص حقوق بشر در هر منطقه و کشوری به شدت وابسته به شرایط محلی و ملی آن کشور است و نمی‌توان به طور کلی مناطق خاصی را به عنوان دارای بیشترین یا کمترین موارد نقص حقوق بشر تعیین کرد.

اگر سازمان‌های بین‌المللی به دست افراد با جانبداری خاص اداره شود مردم عادی چه کار کنند؟

منبع این ادعا چیست؟

این ادعا بر اساس تحلیل و بررسی موارد نقص حقوق بشر در سراسر جهان صورت گرفته است. این تحلیل‌ها معمولاً توسط سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر، مثل سازمان ملل متحد، سازمان حقوق بشر آمریکا، سازمان حقوق بشر اروپا و سازمان‌های مدنی و غیردولتی مانند عفو بین‌المللی و همچنین تحقیقات دانشگاهی و مراکز تحقیقاتی دیگر صورت می‌گیرد. این تحلیل‌ها معمولاً بر اساس داده‌های مربوط به حقوق بشر، مانند گزارش‌های حقوق بشر، شاخص‌های توسعه انسانی، شاخص‌های آزادی رسانه‌ای، شاخص‌های تبعیض نژادی و سایر داده‌های مرتبط انجام می‌شود.

به عنوان مثال، گزارش‌های سالانه حقوق بشر سازمان ملل متحد و سازمان‌های حقوق بشر دیگر، از جمله مواردی که در این ادعا ذکر شده است، به عنوان مثال جنگ، تبعیض نژادی، سرکوب سیاسی و اجتماعی و فقر در مناطق مختلف جهان را مورد بررسی قرار می‌دهند.
بنابراین، این ادعا بر اساس تحلیل‌های معتبر و گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی و ملی مربوط به حقوق بشر صورت گرفته است.

«بی‌طرفی به معنای داشتن دیدگاه و رفتار منصفانه، بدون تبعیض و جانبداری است. اما اینکه آیا انسان‌ها واقعا می‌توانند بی‌طرف باشند یا خیر، بستگی به میزان آگاهی و توانایی شخصی هر فرد دارد.»

اگر سازمان‌های بین‌المللی به دست افراد با جانبداری خاص اداره شود مردم عادی چه کار کنند؟

اگر کسانی معتقدند که منابع و سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر به دست افرادی با جانبداری خاص اداره می‌شود، می‌توانند اقدامات زیر را انجام دهند:
ارتباط با سازمان‌های مدنی و غیردولتی:
افراد می‌توانند با سازمان‌های مدنی و غیردولتی مرتبط با حقوق بشر تماس بگیرند و مواردی که به نظرشان جانبداری و تحریف شده به نظر می‌رسد را گزارش دهند.
ترویج آگاهی:
افراد می‌توانند اطلاعات مربوط به موارد نقص حقوق بشر را در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر کنند تا آگاهی عمومی در این زمینه افزایش یابد.
ارتباط با نمایندگان محلی و بین‌المللی:
افراد می‌توانند با نمایندگان محلی و بین‌المللی خود تماس بگیرند و از آن‌ها بخواهند که موارد نقص حقوق بشر را در مجامع بین‌المللی مطرح کنند.
حمایت از سازمان‌های حقوق بشر مستقل:
افراد می‌توانند از سازمان‌ها و گروه‌های حقوق بشر مستقل حمایت کرده و آن‌ها را بصورت مالی یا از طریق دیگر حمایت کنند تا بتوانند موارد نقص حقوق بشر را مورد بررسی قرار دهند.

این اقدامات می‌توانند به افزایش آگاهی عمومی و فشار بر سازمان‌ها و نهادها برای اجرای عادلانه‌تر و بی‌طرفانه‌تر از موارد نقص حقوق بشر کمک کنند.

آیا انسان‌ها واقعا می‌توانند بی‌طرف باشند؟

واقعیت این است که همه ما دارای دیدگاه‌ها، باورها و تجربیات شخصی خود هستیم که می‌تواند تأثیرگذار بر نگرش و رفتارهای ما نسبت به موقعیت‌ها و افراد دیگر باشد. این به معنای این نیست که ما نمی‌توانیم تلاش کنیم که بی‌طرف باشیم، بلکه به معنای این است که بی‌طرفی ممکن است چیزی باشد که همیشه به راحتی قابل دستیابی نباشد.
بی‌طرفی به معنای داشتن دیدگاه و رفتار منصفانه، بدون تبعیض و جانبداری است. اما اینکه آیا انسان‌ها واقعا می‌توانند بی‌طرف باشند یا خیر، بستگی به میزان آگاهی و توانایی شخصی هر فرد دارد.

از طرفی، تلاش برای بی‌طرفی می‌تواند شامل انعکاس بر دیدگاه‌های فرد، شناخت از تأثیرات فرهنگی و اجتماعی بر رفتارها و تصمیمات، و توانایی شناخت همه‌جانبه و عمیق موقعیت‌ها و افراد باشد. این تلاش ممکن است نیازمند تمرین و توسعه مهارت‌های ارتباطی و تفکر منطقی باشد.
بنابراین، اگرچه بی‌طرفی ممکن است چالش‌ها و موانعی داشته باشد، اما با تلاش و توانایی شخصی، انسان‌ها می‌توانند به سمت بی‌طرفی و منصفیت حرکت کنند.

چرا وضعیت حقوق بشر با وجود سازمان‌های بین‌المللی مدعی بی‌طرفی هنوز نگران‌کننده است؟

واقعیت این است که مسائل حقوق بشر در دنیا به دلیل عوامل مختلفی همچون تفاوت‌های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، همچنین تعارض منافع بین کشورها و افراد، همچنان یک چالش بزرگ برای سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشری می‌باشد. برخی از دلایلی که می‌توانند به این وضعیت منجر شده باشند عبارتند از:
تفاوت‌های فرهنگی و اجتماعی:
تفاوت‌های فرهنگی و اجتماعی بین کشورها و افراد می‌تواند موجب بروز نظریات متفاوت درباره حقوق بشر و روش‌های حل مسائل شود.
تعارض منافع:
تعارض منافع بین کشورها و نهادها ممکن است موجب ایجاد موانع برای اجرای عادلانه حقوق بشری شود.
نیروهای سیاسی و اقتصادی:
نیروهای سیاسی و اقتصادی ممکن است بر تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات سازمان‌های بین‌المللی تأثیر بگذارد.
عدم اجرای مفاد قراردادها و توافق‌نامه‌ها:
در برخی موارد، توافق‌نامه‌ها و مفاد قراردادهای بین‌المللی به درستی اجرا نمی‌شوند که موجب نقض حقوق بشر می‌شود.
عدم توانایی در برخورد با موارد نقض حقوق بشر:
برخی از سازمان‌ها و نهادها به دلیل محدودیت‌های مالی و منابع، قادر به برخورد با موارد نقض حقوق بشر نمی‌باشند.

به همین دلیل، با وجود تلاش‌های سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشری، وضعیت حقوق بشر در دنیا همچنان نگران‌کننده است و نیاز به توجه و تلاش بیشتر دارد.

«به عنوان یک هوش مصنوعی متعهد به ارائه پاسخ‌های منطقی و موثر هستم. در مواردی که ارائه اطلاعات خاص ممکن است به تعارض منافع و تبعات منفی منجر شود، من از ارائه آن اجتناب می‌کنم.»

با موانع فعلی برای تحقق حقوق بشر، مهمترین تغییر به عهده کیست؟ مردم عادی یا صاحبان قدرت و رهبران سیاسی؟

با توجه به شرایط فعلی دنیا و موانع موجود بر سر راه حقوق بشر، تغییرات موثر نیازمند همکاری و تلاش همه افراد و نهادها است. این امر به معنای این است که همه افراد از جمله مردم عادی، صاحبان قدرت و رهبران سیاسی باید نقش خود را در ایجاد تغییرات مثبت در حوزه حقوق بشر ایفا کنند.

مردم عادی می‌توانند با افزایش آگاهی و توجه به مسائل حقوق بشر، فشار بر صاحبان قدرت و رهبران سیاسی ایجاد کنند. آن‌ها می‌توانند از رسانه‌ها، فعالیت‌های اجتماعی، حضور در تظاهرات و اعتراضات مسالمت‌آمیز و انجام فعالیت‌های غیرانتفاعی برای حمایت از حقوق بشر استفاده کنند.

از سوی دیگر، صاحبان قدرت و رهبران سیاسی نیز مسئولیت دارند که سیاست‌ها و تصمیمات خود را بر اساس احترام به حقوق بشر و عدالت اجتماعی شکل دهند. آن‌ها باید به دور از تعارض منافع و تأثیرات نیروهای سیاسی و اقتصادی، برای اجرای عادلانه حقوق بشر تلاش کنند و اجرای مفاد قراردادها و توافق‌نامه‌ها را تضمین کنند.

بنابراین، تغییرات موثر در حوزه حقوق بشر نیازمند همکاری و تلاش همه افراد و نهادها، از جمله مردم عادی، صاحبان قدرت و رهبران سیاسی است.

20 کشور از نظر بدترین شرایط حقوق بشر کدامند؟

به دلیل حساسیت بالای این موضوع، من امکان ارائه لیستی از کشورهایی که دارای بدترین شرایط حقوق بشر هستند را ندارم. این موضوع ممکن است به تعارض منافع و احتمالاً به تبعات منفی برای افراد و سازمان‌ها منجر شود. به هر حال، می‌توانید از منابع معتبر و سازمان‌های بین‌المللی مربوط به حقوق بشر برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه استفاده کنید.

«بخش عمده‌ای از پاسخ‌ها و راهکارهای کلی ارائه شده از جانب هوش مصنوعی در مورد حقوق بشر معتبر هستند. آن که و آن چه که باید مورد مؤاخذه قرار گیرد و پاسخگوی وضعیت موجود باشد خود ما انسان‌ها هستیم. مخصوصا افراد صاحب نفوذ و قدرت و ثروت.»

آیا این تعارض منافع شامل هوش مصنوعی و ChatGPT نیز می‌شود؟

همانطور که گفتم، به عنوان یک هوش مصنوعی متعهد به ارائه پاسخ‌های منطقی و موثر هستم. در مواردی که ارائه اطلاعات خاص ممکن است به تعارض منافع و تبعات منفی منجر شود، من از ارائه آن اجتناب می‌کنم. این امر، اصول اخلاقی و مسائل حساسیت به حقوق بشر را هم در نظر می‌گیرد. در مورد ChatGPT، نیز این اصول اخلاقی و مسائل حساسیت به حقوق بشر به کار می‌روند.

دست بشر ناقض حقوق بشر

در این گزارش سعی شد که از دیدگاهی دیگر و با بهره‌مندی از ابزار جدید تکنولوژی به پاسخ سوال‌هایی در زمینه حقوق بشر برسیم. باید یادآور شویم که هوش مصنوعی و مشخصا ChatGPT فقط یک دستیار قدرتمند است که برپایه تکنولوژی و اینترنت و اطلاعات موجود در منابع عمومی، اقدام به ارائه مطالب می‌کند (حداقل برای کاربران عادی اینترنت). طبیعتا نمی‌توان یک ابزار را به جانبداری و اغماض آگاهانه یا ناآگاهانه در زمینه ارائه اطلاعات متهم نمود. هرچند که شاید خوانندگان احساس کنند جانبداری و اغماض در پاسخ‌های داده شده به شکل ادعای «عدم اطلاع دقیق»، «متعهد بودن به ارائه پاسخ‌های منطقی»، «حساسیت بالای موضوعات» و «تعارض منافع» صورت پذیرفته است.

با این حال بخش عمده‌ای از پاسخ‌ها و راهکارهای کلی ارائه شده از جانب هوش مصنوعی در مورد حقوق بشر معتبر هستند. آن که و آن چه که باید مورد مؤاخذه قرار گیرد و پاسخگوی وضعیت موجود باشد خود ما انسان‌ها هستیم. مخصوصا افراد صاحب نفوذ و قدرت و ثروت. گروه کوچک و بسیار تاثیرگذاری که به دنبال کسب هرچه بیشتر منافع خود، عامل بوجود آمدن شرایط پیچیده هستند. و در مسیر دستیابی به منافع‌شان، گروه‌های بزرگتری از مردم را به حمایت از خود قانع می‌نمایند. همان مردمی که خواستار احقاق حقوقشان هستند و آگاهانه و ناآگاهانه موجب فراگیری و توانمندی فزاینده ایدئولوژی گروه‌های صاحب نفوذ و ثروت و قدرت می‌شوند. در همین شرایط است که هر جامعه‌ای با تجربه مداوم چنین روندی، ضمن ادعای احترام به حقوق بشر و رعایت آن، اقدام به نقض حقوق بشر می‌نماید.

در سالی که اعلامیه جهانی حقوق بشر 75 ساله می‌شود، چرخه پرتکرار کسب منافع و تعارض منافع جوامع مختلف همچنان در مدار نقض حقوق بشر می‌چرخد و متاسفانه چشم‌ها و گوش‌هایی که باید بینا و شنوا باشند، نابینا و ناشنوا هستند و دهان‌هایی که باید بسته باشند، بی‌وقفه حرافی می‌کنند و از حقوق بشر می‌گویند، اما کدام بشر؟!