جدیدترین مطالب
فصلنامه «گام سوم» شماره ۱
در این شماره، مقالات متنوعی در موضوعات اقتصاد، آینده مشاغل، آینده‌پژوهی، خانواده، تغییرات اقلیمی و سیاست به همراه بخش‌ها نوشتار، شرح مفصل، گفت‌وگو و پرونده‌ای با عنوان «شک عمیق» چاپ شده است.
صنعت بازی و شمشیر دو لبه هوش مصنوعی
بازی‌های ویدیویی با قدرت هوش مصنوعی سریع‌تر تولید می‌شوند، اما این موضوع چه تاثیری بر کیفیت بازی‌ها و آینده شغلی هنرمندان و کارگران صنعت بازی‌سازی دارد؟ این مقاله شما را به عمق این چالش می‌برد.
بایدها و نبایدهای اشتغال نوجوانان
اشتغال نوجوانان می‌تواند فرصتی برای یادگیری مهارت‌هایی مثل مدیریت زمان یا تقویت اخلاق کاری باشد یا می‌تواند به کابوسی تبدیل شود. همه آنچه والدین باید بدانند را اینجا بخوانید.
پایان اینفلوئنسرها
در جهانی که اینفلوئنسرها در حال افزایش بی‌رویه هستند و دامنه توجه انسان کمتر از چند ثانیه شده است، چه اتفاقی برای ارزش واقعی محتوا خواهد افتاد؟ این مقاله به بررسی اشباع شبکه‌های اجتماعی از اینفلوئنسرها و تأثیر آن بر کیفیت ارتباطات و فرهنگ دیجیتال می‌پردازد.
نویسنده: مارگی ون گوگ مترجم: نیوشا امیدی ۲۱ مهر ۱۴۰۳
دیجیتالی شدن زنجیره تأمین: افزایش بهره‌وری یا ریسک سایبری؟
مجمع جهانی اقتصاد تأکید می‌کند که با وجود پیشرفت‌های دیجیتالی در اکوسیستم‌های حمل‌ونقل و زنجیره تأمین، این فناوری‌ها همچنین ریسک‌های بیشتری برای امنیت سایبری ایجاد کرده‌اند. چالش‌ها و راه‌حل‌ها را در این مقاله بررسی کنید.
این مطلب نوشته‌ای است از مارگی ون گوگ که در تاریخ ۲۰ ژوئن ۲۰۲۴ با عنوان
Why transport and supply chain ecosystems need to be cyber secured
در وب‌سایت World Economic Forum منتشر شده است. ترجمه این مطلب توسط نیوشا امیدی انجام شده و در اختیار خوانندگان گرامی قرار می‌گیرد.
چرا اکوسیستم‌های حمل و نقل و زنجیره تأمین نیاز به امنیت سایبری دارند
شبکه‌های حمل و نقل نقش مهمی در اتصال اقتصادهای جهانی دارند. از طریق روش‌های مختلف مانند هوا، دریا، جاده و راه آهن، شبکه‌های حمل و نقل به عنوان یک پیوند حیاتی برای تسهیل تجارت جهانی و فعالیت اقتصادی عمل می‌کنند.
این امر منجر به کاهش قابل توجه ۱.۳ درصدی تجارت جهانی و افزایش بالقوه بین ۳۱ تا ۵۷۵ درصدی انتشار دی اکسید کربن (CO₂) در هر TEU شده است، زیرا کشتی‌ها مجبور به استفاده از مسیرهای جایگزین هستند.
اکوسیستم‌های حمل و نقل و زنجیره تأمین به طور فزاینده‌ای دیجیتالی و خودکار می‌شوند
اکوسیستم حمل و نقل در حال دیجیتالی شدن و خودکارسازی سریع است، که توسط فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی، رایانش ابری و اینترنت اشیا هدایت می‌شود.
کمی بیش از ۸۰ درصد از رهبران حمل و نقل گزارش می‌دهند که از سال ۲۰۲۰ سرمایه‌گذاری در فناوری افزایش یافته است، و منجر به کاهش ۲۰ درصدی هزینه‌های عملیاتی برای شرکت‌هایی با دیجیتالی شدن پیشرفته زنجیره تأمین شده است. پیش‌بینی می‌شود که دیجیتالی شدن اکوسیستم تجارت تا سال ۲۰۲۵ ارزش ۹ تریلیون دلاری را در کشورهای G7 آزاد کند.
در حالی که این تحولات برای صنعت بسیار امیدوارکننده هستند، دیجیتالی شدن سریع اکوسیستم حمل و نقل نیز سطح بالایی از خطر سایبری را نمایان می‌کند. تنها در صنعت دریایی، افزایش ۴۶۷ درصدی در سازمان‌هایی که در سال گذشته پس از یک حمله سایبری باج پرداخت کرده‌اند، وجود داشته است.
طبق تحقیقات انجام شده توسط IBM، فقط یک نقض داده‌ای که بر بخش حمل و نقل تأثیر می‌گذارد، به‌طور متوسط ۴.۱۸ میلیون دلار برای سازمان هزینه دارد. افزایش اتصال و وابستگی به فناوری‌های دیجیتال، آسیب‌پذیری در برابر تهدیدات سایبری را افزایش می‌دهد.
وابستگی به فناوری اطلاعات (IT) و فناوری عملیاتی (OT) قدیمی و وابستگی به تأمین‌کنندگان حیاتی و کوچک در اکوسیستم‌های حمل و نقل و زنجیره تأمین، به عنوان یک چالش عمده مطرح می‌شود و تلاش‌ها برای تقویت انعطاف‌پذیری سایبری را پیچیده می‌کند.
تأثیرات عمیق حملات سایبری بر اکوسیستم حمل و نقل با حمله باج‌افزاری ژوئیه ۲۰۲۳ به بندر ناکویا ژاپن نمایان گردید. این حمله منجر به تعلیق دو روزه عملیات، اختلال در ۱۰ درصد از کل تجارت ژاپن [چهارمین اقتصاد بزرگ جهان] شد.
به‌طور مشابه، در اواسط نوامبر ۲۰۲۳، چهار ترمینال بندری اصلی DP World در استرالیا به دلیل یک حمله سایبری مجبور به تعلیق عملیات خود برای سه روز شدند. این منجر به یک انباشت بیش از ۳۰ هزار کانتینر و تا ۱۰ روز تأخیر شد.
علاوه بر این، حملات سایبری نه تنها می‌توانند عملیات را مختل کنند، بلکه خطرات ایمنی و زیست محیطی قابل توجهی را نیز ایجاد می‌کنند. این موضوع با حوادثی مانند حمله سایبری سال ۲۰۱۷ به یک کارخانه پتروشیمی سعودی، که هدف آن ایجاد انفجار بود، و حمله سایبری سال ۲۰۲۰ به یک تأسیسات تصفیه آب در ایالات متحده، که در آن هکرها تلاش کردند منبع آب را مسموم کنند، برجسته شده است.
اتخاذ یک رویکرد مبتنی بر اکوسیستم برای ایجاد انعطاف‌پذیری سایبری
در مواجهه با این چالش‌ها، اقدامات سایبری به دلیل ساختار در هم پیچیده شبکه‌های حمل‌ونقل، لجستیک و زنجیره تأمین پیچیده‌تر نیز شده است. این پیچیدگی ناشی از یک گستره بسیار پراکنده است که با تنوع بازیگران مختلف که هرکدام دارای سطوح متفاوتی از بلوغ دیجیتال و امنیت سایبری هستند، تشدید می‌گردد.
علاوه بر این، وابستگی به زیرساخت‌های قدیمی IT و OT و دید محدود بر اتصال پیچیده انواع مختلف حمل و نقل و عناصر زیرساخت، چالش‌های قابل توجهی را برای مدیریت ریسک و اجرای اقدامات امنیت سایبری ایجاد می‌کند.
وابستگی زیاد به ارائه دهندگان شخص ثالث، از جمله تأمین‌کنندگان کوچک، این چالش را بیشتر پیچیده می‌کند و بازیگران حمل و نقل را در معرض خطر اثرات آبشاری جهانی قرار می‌دهد. به عنوان مثال، اکثر کشتی‌های مدرن باربری در حال حاضر توسط موتورهای دیزلی دو زمانه با سرعت پایین کار می‌کنند.
حمله به چند تأمین‌کننده کوچک این بازیگران بزرگ می‌تواند پیامدهای شدیدی در سراسر بخش داشته باشد. این امر به نوبه خود منجر به اختلال در زنجیره‌های تأمین جهانی می‌شود، زیرا حمل و نقل دریایی تقریباً ۹۰ درصد کالاهای تجاری را جابه‌جا می‌کند.
در حالی که اقدامات امنیت سایبری متعددی با تمرکز بر بخش‌های خاصی از اکوسیستم حمل‌ونقل به وجود آمده، همچنان نیاز است تا بازیگران از تمامی بخش‌های زنجیره حمل‌ونقل، خدمات لجستیکی و زنجیره تأمین گرد هم آیند تا به مقاوم‌سازی و انعطاف‌پذیری سایبری در سطح سیستمی بپردازند.
در صنعت هوانوردی، سازمان‌هایی مانند انجمن بین‌المللی حمل و نقل هوایی (IATA) و شورای بین‌المللی فرودگاه‌ها (ACI) نقش محوری در تعیین استانداردهای صنعت و ترویج همسو شدن مقررات، رویکردها و مدیریت ریسک سایبری داشته‌اند. با این حال، این تلاش‌ها به طور گسترده‌ای به صورت بخشی و محدود به هر صنعت باقی مانده‌اند.
ایجاد انعطاف‌پذیری سایبری در اکوسیستم حمل و نقل
برای مقابله مؤثر با ریسک‌های سایبری و تقویت تاب‌آوری سیستم‌های حمل‌ونقل که به شدت به هم پیوسته‌اند، ضروری است که رویکردی مشترک و گسترده در سطح کل اکوسیستم اتخاذ شود.
یک رویکرد که شامل همه روش‌های حمل و نقل از جمله هوا، دریا، جاده و راه آهن می‌شود و شامل ذینفعان کلیدی مانند دلالان، تأمین‌کنندگان، ارائه دهندگان فناوری، انجمن‌های کلیدی، تنظیم‌کنندگان و آژانس‌های اجرای قانون است، می‌تواند منجر به درک بهتر آنچه برای ایجاد انعطاف‌پذیری سایبری ضروری است، در شبکه‌های متنوع حمل و نقل و زنجیره تأمین جهانی شود.
با تشخیص نیاز به یک تلاش متحد در حمل و نقل و لجستیک، مجمع جهانی اقتصاد، بازیگران را از سراسر اکوسیستم گرد هم می‌آورد تا به‌طور مشترک انعطاف‌پذیری سایبری را تقویت کنند. ابتکار «انعطاف‌پذیری سایبری در اکوسیستم‌های حمل و نقل و زنجیره تأمین» ماه گذشته در نشست استراتژی صنعت ۲۰۲۴ در نیویورک آغاز شد و ذینفعان کلیدی از سازمان‌های دولتی و خصوصی را گرد هم آورد.
برای ایجاد تأثیر بر انعطاف‌پذیری سایبری، این ابتکار قصد دارد یک کتاب راهنما تدوین کند که پایه‌های سایبری را برای حمل و نقل و لجستیک تعیین کند، وابستگی‌ها، خطرات و فرصت‌های موجود را ترسیم کند و تأثیر سیستماتیک آنها را ارزیابی کند.
علاوه بر این، بازیگران درگیر به دنبال تعریف اصول راهنمای کلیدی برای تقویت انعطاف‌پذیری سایبری و حمایت از بازیگران کوچک و متوسط با اتخاذ اقدامات مؤثر امنیت سایبری و ترویج مسئولیت جمعی در سراسر صنعت خواهند بود.
با نمایش بهترین شیوه‌ها و نمونه‌های کاربردی، یک چنین راهنمای عملی می‌تواند به عنوان منبعی ارزشمند برای طیف وسیعی از ذینفعان صنعت [از شرکت‌های چندملیتی تا کسب‌وکارهای کوچک و متوسط (SME)] عمل کند و با تقویت همکاری و اشتراک دانش، به تضمین اکوسیستمی مقاوم‌تر در برابر تهدیدات سایبری در سطح جهانی در حوزه حمل‌ونقل و زنجیره تأمین کمک کند.
درباره نویسنده:
مارگی ون گوگ؛ رئیس صنعت زنجیره تأمین و حمل‌ونقل، مجمع جهانی اقتصاد
