جدیدترین مطالب
فصلنامه «گام سوم» شماره ۱
در این شماره، مقالات متنوعی در موضوعات اقتصاد، آینده مشاغل، آینده‌پژوهی، خانواده، تغییرات اقلیمی و سیاست به همراه بخش‌ها نوشتار، شرح مفصل، گفت‌وگو و پرونده‌ای با عنوان «شک عمیق» چاپ شده است.
صنعت بازی و شمشیر دو لبه هوش مصنوعی
بازی‌های ویدیویی با قدرت هوش مصنوعی سریع‌تر تولید می‌شوند، اما این موضوع چه تاثیری بر کیفیت بازی‌ها و آینده شغلی هنرمندان و کارگران صنعت بازی‌سازی دارد؟ این مقاله شما را به عمق این چالش می‌برد.
بایدها و نبایدهای اشتغال نوجوانان
اشتغال نوجوانان می‌تواند فرصتی برای یادگیری مهارت‌هایی مثل مدیریت زمان یا تقویت اخلاق کاری باشد یا می‌تواند به کابوسی تبدیل شود. همه آنچه والدین باید بدانند را اینجا بخوانید.
پایان اینفلوئنسرها
در جهانی که اینفلوئنسرها در حال افزایش بی‌رویه هستند و دامنه توجه انسان کمتر از چند ثانیه شده است، چه اتفاقی برای ارزش واقعی محتوا خواهد افتاد؟ این مقاله به بررسی اشباع شبکه‌های اجتماعی از اینفلوئنسرها و تأثیر آن بر کیفیت ارتباطات و فرهنگ دیجیتال می‌پردازد.
نویسنده: آری والاک ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
چگونه مثل یک آینده‌نگر فکر کنیم
آیا می‌خواهید دیدگاه خود را در مورد آنچه پیش رو دارید، بازنگری کنید؟ آری والاچ، به عنوان مشاور نوآوری سه روش متحول‌کننده تفکر را به اشتراک می‌گذارد که می‌تواند در مقابله با سخت‌ترین مشکلات به ما کمک نماید.
این مطلب نوشته‌ای است از آری والاک که در تاریخ 3 ژانویه 2017 با عنوان
How to think like a futurist
در وب‌سایت IDEAS.TED منتشر شده است. ترجمه این مطلب توسط تیم سه‌هزار انجام شده و در اختیار خوانندگان گرامی قرار می‌گیرد.
من به مدت 20 سال آینده پژوه هستم و با مشاغل و سازمان‌های غیرانتفاعی کار می‌کنم تا چالش‌های قریب‌الوقوع را پیش‌بینی کنم و با آنها روبرو شوم. وقتی برای اولین بار شروع به کار کردم، با مردم می‌نشستم و می‌گفتم: «هی، بیا درباره 10، 20 سال دیگر صحبت کنیم» و آنها پاسخ می‌دادند: «عالی.» اما به تدریج دیدم که افق زمانی کوتاه‌تر و کوتاه‌تر می‌شود، به طوری که اخیراً با یک مدیرعامل ملاقات کردم و او گفت: «می‌خواهم در مورد شش ماه آینده صحبت کنم.» من این نوع تفکر را «کوتاه‌مدت‌گرایی» می‌نامم و همه گوشه‌های جامعه ما را فراگرفته است، از خانه‌ها گرفته تا مشاغل و سیاست‌های دولت ما.
ما امروز در جهان با مشکلات بزرگی مواجه هستیم، مشکلاتی در مقیاس تمدنی. با این حال، نمی‌توانیم آنها را با استفاده از تفکر کوتاه‌مدت حل کنیم. کوتاه‌مدت‌گرایی مانع از خرید تجهیزات ایمنی گران‌قیمت توسط مدیر عامل می‌شود، زیرا به سود مالی آسیب می‌رساند، بنابراین فاجعه سکوی نفتی Deepwater Horizon نصیبمان می‌گردد. کوتاه‌مدت‌گرایی، مانع از این می‌شود که معلمان برای تک‌تک دانش‌آموزان، زمان با کیفیت صرف کنند، بنابراین دانش‌آموزان در مقطع دبیرستان ترک تحصیل می‌کنند.
کوتاه‌مدت‌گرایی ما را از سرمایه‌گذاری برای تقویت زیرساخت‌های ملی باز می‌دارد، بنابراین آنچه نصیبمان می‌گردد، فروریختن پل I-35 بر روی رودخانه می‌سی‌سی‌پی است. اگر می‌خواهیم به سوی آینده‌ای متفاوت پیش برویم، باید آنچه را که من «مسیر طولانی» می‌نامم بپذیریم. ما باید برای نزدیک شدن به مشکلات عمده‌ای که در حال مقابله با آنها هستیم، به استفاده از سه روش فکری روی بیاوریم.
۱- تفکر فرا نسلی
وقتی به انجام کارهای خوب در دنیا فکر می‌کنیم، تقریباً همه ما به انجام آن کارها در بین تولد و مرگمان فکر می‌کنیم. اما با تفکر فرانسلی، می‌توانید نحوه تفکرتان در مورد مشکلات، نقش‌تان در حل آنها و پیامدهای آن را گسترش دهید. یک مثال شخصی می‌زنم: هر چند وقت یکبار من و همسرم با بچه‌هایمان برای شام بیرون می‌رویم. ما سه فرزند زیر هفت سال داریم، پس هرگز آن وعده غذایی ساکت و آرام نیست. تمایل همیشگی‌ام این است که به یک استراتژی کوتاه‌مدت متوسل شوم – دست به جیب ببرم، تلفنم را بیرون بیاورم و بگذارم آنها بازی کنند.
سعی در تفکر فرا نسلی به این معناست که بپرسید، «خوب، من می‌توانم این کار را انجام دهم، اما آنها چه چیزی یاد می‌گیرند؟» در عوض، ممکن است با خودم کاغذ بیاورم تا بتوانیم با هم نقاشی بکشیم، یا سعی کنم آنها را درگیر گفتگو نمایم. مهم نیست چه انتخابی داشته باشم زیرا هیچکدام از آن کارها به آسانی دادن گوشی هوشمندم به بچه‌ها نخواهد بود. اما آنها را در همان لحظه به من و همسرم مرتبط می‌کند، و بچه‌ها را طوری تنظیم می‌نماید که بر نحوه تعامل با فرزندان خودشان تأثیر بگذارد. این امر همچنین می‌تواند باعث شکل‌گیری کاری گردد که آنها با بچه‌هایشان انجام می‌دهند و الی آخر.
۲- آینده اندیشی
یک لحظه چشمان خود را ببندید و دنیا را تصور کنید، مثلاً 10 یا 15 سال آینده. به احتمال زیاد آنچه تصور می‌کنید تعداد زیادی از فناوری‌های جدید باشد. به طور کلی، من دریافته‌ام که وقتی مشکلات بزرگ جهان مانند فقر، تغییرات آب و هوایی یا سرطان را در نظر می‌گیریم، خوش‌بینانه به یک آرمان‌شهر تکنولوژیک فکر می‌کنیم که آن مشکلات را حل کند. ایرادی ندارد، اما باید از چنین نگاهی به آینده، فاصله بگیریم. من تمام تلاشم را می‌کنم تا راجع به «یک آینده» صحبت نکنم، بلکه در مورد «آینده»ها صحبت کنم. خود را برای در نظر گرفتن انواع سناریوهای ممکن و راه‌حل‌ها آماده نمایید.
۳- تفکر Telos
تِلوس، ریشه یونانی دارد و به معنای «هدف نهایی» یا «منظور نهایی» است. این مستلزم این است که از خودتان یک سوال بپرسید: «به چه منظور؟» همانطور که در تلاش حل یک مشکل خاص هستیم، همچنین باید به این فکر کنیم که بعد از حل آن چه اتفاقی می‌افتد. توماس کوهن، فیزیکدان و فیلسوف، که اصطلاح «تغییر الگو» (paradigm shift) را ایجاد کرد، می‌گوید: «مردم تغییر نمی‌کنند مگر اینکه آنها تصوری از آنچه که به سمت آن تغییر می‌کنند داشته باشند». این قدرت همان کاری بود که مارتین لوتر کینگ جونیور در سخنرانی خود با عنوان «من رویایی دارم» انجام داد. او فهرستی از مشکلات و مسائل معاصر را مرور کرد، اما پس از آن، درکی قوی از اینکه رویای او چیست و بعد از آن چه خواهد بود، ارائه داد.
ما در جامعه کوتاه‌مدت، اغلب احساس می‌کنیم که کنترلی بر آینده نداریم و منتظرش هستیم تا ما را در بر بگیرد. اما اشتباه است. ما کنترل داریم، ولی این امر مستلزم چند چیز است: ۱- تفکر و اقدام استراتژیک از سوی ما ۲- تصور تعداد زیادی از آینده‌های احتمالی ۳- تفکر فراتر از طول عمر خودمان. همه ما باید سعی کنیم از دوران زندگی خودمان عبور نماییم ـ این ممکن است ما را مجبور به انجام کارهایی کند که کمی بزرگتر از آن چیزی است که به امکان‌پذیر بودنش فکر می‌کردیم.
درباره نویسنده:
آری والاک؛ بنیانگذار و مدیر عامل شرکت Synthesis Corp ، یک مشاور استراتژی و نوآوری است. او همچنین استادیار دانشگاه کلمبیا است.
